Aangezien mijn klant in de opstartfase zit met haar BSO’s en nog niet alles rond is met de vergunningen, noem ik haar eerst Mirjam.
Vrijdag 30 oktober werd ik ’s middags gebeld. Een vrolijke stem zei: “Hallo, met Mirjam. Weet je wie ik ben?” Didn’t ring a bell. Mirjam vertelde me dat ze via een vriendin van me aan mijn telefoonnummer was gekomen. Ah ja, dat was ook zo: Nicole! Ik had een app gehad met dat ik mogelijk gebeld zou worden.
Mirjam vertelde enthousiast dat ze BSO’s gaat starten in de bossen en duinen van het Randstedelijk gebied, om kinderen de natuur te laten ontdekken en ervaren. Ze is geïnspireerd geraakt door het Scandinavisch model van de kinderopvang waarbij kinderen alles buiten doen: eten, drinken, spelen, ontdekken, leren, ontwikkelen, enzovoorts. Zonder beeldschermen en kant-en-klare spelmaterialen ontdekken en ervaren de kinderen de natuur met al haar bomen, takken, bladeren, aarde, plassen, grassen, bloemen, vlinders, vogels en nog veel meer. ‘Een tak is een staf, een laaghangende tak is ons huis en de dikke boom is opa.’ Kinderen kunnen in het bos helemaal losgaan met hun verbeelding en creativiteit. Ze leren respect te hebben voor de natuur en deze te waarderen. Ze ervaren dat de mens de natuur nodig heeft en er goed voor dient te zorgen. Ik ben gelijk enthousiast en het deed me denken aan de startperiode van vriendin Anita en mij van KDV Poppejans. Je hebt een visie en een drive en je gaat ervoor. Zo heerlijk, pionieren.
Maandag 2 november hebben we 1,5 uur samen aan de telefoon gehangen. Samen doorliepen we de checklist van de KvK over het starten van een eigen kinderopvang. Punt voor punt lichtte ik haar voor in wat er werd gevraagd en bedoeld. Ik vertelde Mirjam waar ze zoal aan moet denken en rekening mee moet houden. Kortom, ik stortte mijn, in 25+ jaren opgebouwde en onbewust aanwezige, kennis over de kinderopvang over haar heen.
Aan het eind van het gesprek vroeg ik me af of ze er nog wel zin in had om haar eigen BSO’s te beginnen: zo veel wetgeving en regels. Ik gaf haar het advies zich niet uit het veld te laten slaan en dat is ze gelukkig zeker ook niet van plan. Ze heeft een prachtige ambitie waar ik in geloof en waar ik haar graag in wil begeleiden. Daarvoor kan ze het proces van de opstart het beste stapje voor stapje doorlopen. Ik gaf haar het advies een soort Pippi Langkous te zijn: “Ik heb het nog nooit gedaan, dus ik kan het!” Mirjam wou even een paar dagen nadenken over mijn aanbod en kosten. Woensdag 4 november werd ik al gebeld: “Ik geef je de opdracht”. Dit is het begin van een mooie, enthousiaste samenwerking. Het is exact 2 weken na de start van Marcato coaching en mijn eerste opdracht is een feit, en wat voor één? Een uniek traject dat ik mag begeleiden en waaraan ik mijn kennis en ervaring mag toevoegen. Ik ben er zo blij mee! En Nicole? Die verdient een mooi bos bloemen.